achter het glas was de sneeuw nog witter en de mantel die de tuin had omgeslagen was lekker dik, lag passend op de bomen opgelucht waren ze in de voeten geslagen
naast elkaar werden de jaren steeds jonger verhalen sterker en herinneringen warmer want de potkachels stookten veel harder en de boerenkool rook naar vorst maar armer
was het dorp wel en piet kwam altijd langs het was een mooie tijd maar moeilijke jaren dáár was de thee en een koekje erbij, lach en geluk hoefde ze niet meer op te sparen
de sneeuw tergde de mantel en hun aanblik was zacht, soms zelfs meelevend in grijs ó deze dagen zijn zo verrukkelijk, de dromen gaan zelfs niet meer over één nachtje ijs
