Al ben je je er niet van bewust,
ergens in jou tikt polsslagprik-
kelend een zonnewetensvolle
biologische klok je bestaan aan.
Uit lijfsbehoud beeft al wat leeft
binnenlands met oergrond mee.
Neem nu de Spitsbergse ganzen:
leggen ze hun eieren twee weken
te vroeg, dan bevriezen ze, doch
is het twee weken te laat, dan valt
de winter in vóór de jongen god-
gans vliegklaar zijn. Uitgerek-
end hier, nu rilt het lot. Doodge-
moedereerde boventonen ademen
ons die onbezonnen uit borduren
gaan, lichtlinnen tijdpatronen aan.
Wij ademhalingen, aanhalingen
uit ongelezen natuurboeken, uit-
eindelijk luchtwervelingen van
het eerste uur. Het is een wellust!