’s Winters nieuwe minnaar zuigt
ochtendlicht deze kamer binnen
zuchtend tussen bed en spiegel

Dromen slapen in haar haren
achteloos ontvangend kraakt
het bed vol bloeiende jasmijn

Gesuikerd smaakt zijn tong
wellustig trillen geheimen
loswekend uit haar stof

Kietelende steelse toppen
bedwelmen teder buik
heupen dijen borsten

Dwarrelende sneeuwvlokken
vallen uit hun vochtig zijn
naakt naast zijn bloot

Dwepend slaat ontwaakte lust
vloedgolven van zinnelijke
kracht de branding los

Hemelse verrukking winters
liefdesspel heimelijk glanst
licht blijden onze lippen