Soms voel ik me als een bloempje in de wei Verborgen in het hoge gras En niemand weet van mij wie ik ben of was Nee,ik zit stiekum in mijn eentje Tussen het hoge gras Vanaf de grond kijk ik naar boven ik zie wat vogels en de zon en een straal blauwe hemel wolken drijven voorbij aan de horizon Vogels kwettterenals een ste ongeregeld
Dat is de natuur Ook mooi van onder Want als bloempje tussen het hoge gras Is het toch een wonder Om hier te mogen wonen Hier te kunnen groeien en bloeien O wat ben ik toch Een klein en gelukkig bloempje
Al zou ik wel eens willen Dat de wind me mee nam Naar het onbekende Een andere plek een nieuw begin Toch blijf ik lieverhier,in het gras Stiekem er tussenin
