Ik doe m’n ogen open
Kijk om me heen
Ik sta in een open veld
Het is nacht, donker en duister
Hier en daar verschijnt een boom
Een struik, het gras onder m’n voeten
Het is stil maar toch ook weer niet
De wind fluistert door de bomen
Het gras knispert als ik een stap verzet
Mijn blik glijdt naar boven
Wolken drijven voorbij
Ze laten zo nu en dan
Een gat in de hemel vrij
Waardoor de maan kan gluren
Een spookachtig schijnsel valt op mijn gelaat
Ik voel me kalm en rustig
Eindelijk kan ik huilen zonder
Dat iemand het ziet
Ik kan van alles schreeuwen
Niemand die het hoort
Ik kan even alles kwijt
Daar in die zwarte nacht