ik praat van jou
al zeg ik dode woorden
zoek in schimmen
van verboden lijven
restanten van jouw liefde
die mij ooit behoorden


ik wieg dan
verstarde gedachten
om verdwaald gevoel,
doorheen wel
duizend nachten,
in teder maanlicht
te verzachten


wacht op mij
als de dag
begint te dagen


stil zal ik dan zijn
als jouw blik
mij weer zal behagen