Een asbak vol peuken, niemand te zien En in de keuken, een löghe fles wien Ik loop de trap op, één blik op bed Op de toafel een briefken: ‘Ik kap dir met’
Refrein: Stille getuugen zeggen heel vaak genog Stille getuugen komt alteid te vrog Stille getuugen loat gin twiefel bestoan Stille getuugen zegt hoe ’t is gegoan
Sporen van rubber in ’t asfalt gebrand Plassen met öllie bestreujt met wat zand Een stuk uut een boom, oeh dat i hard gegoan De rest van it verhaal zal in de kraant margen stoan
Refrein: Stille getuugen zeggen heel vaak genog Stille getuugen komt alteid te vrog Stille getuugen loat gin twiefel bestoan Stille getuugen zegt hoe ’t is gegoan
