Alles is zo stil, ik voel me zo alleen. Stiller dan ik wil, ik merk het meteen.
De zon gaat onder met een droevig gezicht, de sterren zijn nog niet gekomen. Ik hoop dat de maan mij verlicht, ik zou er niet over durven dromen.
De bloemen hebben hun kleur verloren, hun steeltjes zijn in de aarde verzonken. Geen nieuwe bloemen zijn er herboren, alle dieren zijn in het water verdronken.
De hele aarde is verpletterd, alle mensen lopen sloom. Je ziet geen water dat spetterd, ik word wakker en oh. Het was maar een droom.
