Gedachtes in mijn hoofd, verward en verdwaald. Verstrengeld in mijn hersenen, kunnen geen kant op. Ze gaan over liefde, het leven en de dood. Over jou, over ons.
Ik snap het niet, ik ben de weg volledig kwijt. Hoe kan ik je laten merken dat ik om je geef. Dat ik mijn leven met je deel, hoe komen die gedachten vrij?
Gedachtes vliegen heen en weer, maar geen blijft hangen. Er is niet één die ik begrijp. Verward. Ik vraag me één ding af: Waarom? Waarom leef ik, hou ik van je?
Als ik het weet, als ik eruit ben, dan zal ik het vertellen. Maar tot die tijd moet ik denken, zwijgen. Schrijven, oplossingen zoeken. Geen me die tijd en geef me ruimte.
Ruimte om mijn gedachten vrij te laten,om uit te zoeken wat ik denk. Ik ben verward, verdwaald in mijn hoofd. De grijze massa laat me stikken; sluit me in. Tot mijn lucht op is.
Gestikt in mijn eigen verwarring. Zo zoekend naar een antwoord ben ik de weg kwijtgeraakt. Ik zie je nergens, geen licht, nergens meer. Verlos me uit deze nachtmerrie...
