Blijven hopen en dromen hoe het zou kunnen zijn dat verwarmt m'n hart geeft een straaltje zonneschijn. Nog steeds niet tevreden al krijgen we al veel jij bent de vrouw waar ik alles mee deel. Ieder onze eigen stek rekening houden met het gezin zoveel liever bij jou zijn degene die ik bemin. De kinderen pijn doen als ik hem verlaat waarschijnlijk veel woede pijn en haat. Gewoon voor de schijn een gelukkige familie mezelf wegcijferen voor m'n kids die ik zo graag zie. Hij is tevreden doet wat hij wil fuiven en uitgaan ook af en toe van bil! Zolang de meid thuisblijft alles koek en ei de realiteit nu spijtig genoeg voor mij. Mijn lichaam,hart en ziel hunkert voortdurend naar jou met hem te moeten samenleven terwijl ik van iemand anders hou. Elke avond opnieuw slapen in zijn bed heb ik voor z'n werk de wekker wel gezet? De goede huisvrouw spelen tis maar een rol de vraag is hoe lang hou ik dit nog vol??
yiya
