Zoon

Terwijl ik onderdompel in verleden
vaar jij langs mij de toekomst binnen
totdat wij elkaar treffen op dezelfde plek

Begonnen halverwege maak jij eens af
waar ik bleef staan
met spotgelach - een traan op een hete plaat -
herken ik je uit ons voorgeslacht

Waaruit jouw zonen weer te voorschijn komen
de hete plaat misschien iets koeler
de traan wat kleiner of wat groter
maar toch

En jij en ik alleen nog schaduw
op een stukje glanspapier

Voorlopig zijn we samen hier

yiya